Auteur: Ferdinand Bordewijk
Titel: Bint
Uitgeverij: Nijgh & van Ditmar
Jaar van uitgave: 1934
Titelverklaring:
De titel van dit boek is
heel simpel te verklaren. Het verhaal draait om een directeur van een school.
Zijn naam is Bint en dat is dan ook de titel.
Personages:
De hoofdpersoon is
natuurlijk directeur Bint. Met zijn stalen tuchtsysteem wilt hij de leerlingen
van de middelbare school klaarmaken voor de maatschappij. Hierbij stelt hij
hoge eisen aan de leerlingen maar ook aan zichzelf. De tijd van gemoedelijkheid
is voorbij volgens hem. Aan het einde van het jaar blijkt dat Bint zelf niet
opgewassen is tegen zijn eigen systeem. Het plegen van zelfmoord door een
leerling blijkt meer indruk op hem achter te laten dan hij toegeeft.
De Bree is een nieuwe leraar
op de school van directeur Bint. Hij heeft deze baan geaccepteerd om zijn eigen
werkelijke krachten te testen. De Bree is eigenlijk een fantasierijk en zelfs
romantisch persoon maar hij gaat steeds meer en meer geloven in het systeem van
Bint. Op een bepaald moment wilt ‘de hel’ vrede sluiten maar zelfs dat verzoek
accepteert hij niet. Het is oorlog tussen hem en ‘de hel’.
De hel is de naam van klas
4D. Zij zijn een voorbeeld voor het tuchtsysteem en staan volledig achter dit
systeem. Ze ontwikkelen zich als ware als een eliteklas.
De andere klas heet ‘de
bloemen’ en is heel vredelievend, het is dus het tegenovergestelde van de hel.
Nog een andere klas heet ‘de
grauwen’. Dit is een goedaardige klas maar ze zijn wel erg kleurloos en slecht.
De laatste klas heet ‘de
bruinen’. In onze klas zouden wij dit de nerdklas noemen want deze klas was
alle andere klassen steeds voor.
Inhoudelijke informatie:
Deze tuchtroman heeft als
literaire stroming de nieuwe zakelijkheid. Dit zie je aan zijn beschrijvingen,
ze bevatten een documentair karakter. Het verhaal speelt zicht af tijdens één
schooljaar, vanaf het aannemen van De Bree tot en met het ontslag van Bint. Het
boek is chronologisch geschreven. Het speelt zich vooral af op de middelbare
school maar er is ook een bezoekje aan een museum en een schoolreisje via
Zeeuws-Vlaanderen en België naar Frankrijk. Bordewijk gebruikt korte zinnen met
weinig verbindingswoorden. Hij gebruikt veel namen uit de dierenwereld om het
karakter van een persoon te verduidelijken.
Mening:
Ik moet zeggen dat het
taalgebruik minder erg was dan wat ik verwacht had. Het leest wel redelijk
makkelijk door maar ik zou dit boek niet voor mijn plezier lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten