Tonio - A. F. Th. van der Heijden

Auteur:                                 A. F. Th. Van der Heijden

Titel:                                      Tonio

Uitgeverij:                            De bezige bij

Jaar van uitgave:               2011

Titelverklaring:                  

Tonio is het enige kind van A. F. Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich. Het boek gaat over het overlijden van Tonio. Vandaar de titel.

Personages:

Tonio is de hoofdpersoon uit dit boek. Het hele verhaal draait om Tonio die overlijdt door een ongeluk.

Inhoudelijke informatie:

Het verhaal is autobiografisch, het is dus gebaseerd op het echte leven van de schrijver. Hij heeft het boek geschreven als een soort rouwproces. A. F. Th. van der Heijden kon na de dood van zijn zoon niks anders dan schrijven en dit heeft hij prachtig gedaan. Hij heeft dan ook met dit boek twee literatuurprijzen gewonnen, de Libris literatuurprijs en de NS publieksprijs. Helaas was hij door zijn verdriet niet in staat om de literatuurprijzen aan te nemen.

Het verhaal:

Het verhaal begint bij de geboorte van Tonio. Zijn vader wilt hem inschrijven bij het gemeentehuis met twee achternamen. Dit wilt hij zodat Tonio  de naam van zijn vrouw kan voortzetten. Eerste Pinkerster dag gaat dit idee totaal de mist in. Adri en Mirjam worden verrast met een bezoekje van de politie. Ze krijgen te horen dat Tonio in het ziekenhuis ligt in kritieke toestand. Ze gaan er meteen heen en tijdens de reis naar het ziekenhuis denkt Adri terug aan de geboorte van Tonio. Bij aankomst wordt het al snel duidelijk dat Tonio het niet zal redden. Samen gaan ze de kamer van Tonio binnen om afscheid te nemen. Ze blijven bij hem want ze willen niet dat Tonio alleen sterft. De beademing werd stopgezet en het lichaam takelt snel af. Adri en Mirjam kunnen dit toch niet aanzien en gaan weg uit de kamer. Adri en Mirjam willen geen grote begrafenis en besluiten om het klein te houden, alleen familie en de vrienden van Tonio zijn welkom. Tonio had een week voor zijn dood een fotosessie met een meisje. Dat meisje wilde zijn ouders er ook graag bij hebben maar zij wisten niks van haar. Na het plaatsen van de rouwadvertentie in de krant stromen de kaarten binnen. Er worden vragen gesteld en er wordt medeleven en steun getoond. Het verwerken van zijn dood gaat moeizaam. Ze willen erachter komen hoe Tonio de laatste uren van zijn leven heeft doorgebracht. Via Jim, een vriend van Tonio, komen ze erachter dat hij die avond uit was gegaan. Hij zou uitgaan met het meisje van de fotosessie maar uiteindelijk was hij met twee vrienden gegaan, Dennis en Goscha. Adri en Mirjam nodigen hen uit zodat zij hun kunnen vertellen hoe de avond van Tonio eruit zag. Ze weten allebei niks over het meisje van de fotosessie maar ze wisten wel dat Tonio de laatste tijd erg gelukkig was. Ze weten ook dat Tonio een andere route fietste naar huis maar waarom wisten ze niet. Dennis en Jim gaan samen op zoek naar de spoorloze foto’s van de fotoshoot. Ze besluiten om een expositie te maken van alle andere foto’s van Tonio omdat die foto’s zo ontzettend mooi waren. Een andere vriend van Tonio komt er via facebook achter wie het meisje van de fotoshoot was, ze heet Jenny. Ze sporen haar op. Inmiddels kunnen Adri en Mirjam het aan om de details over de dood van Tonio aan te horen. Met de moeder van Mirjam gaat het heel slecht. Ze is zo verdrietig vanwege de dood van Tonio en wilt zich bij hem voegen door voor een auto te springen. Mirjam zelf heeft het idee dat Adri weer een kind wilt maar dan van een andere vrouw. Ze ontmoeten Jenny. Zij vertelt dat zij inderdaad met Tonio zou uitgaan die avond maar het was er niet van gekomen. Ze had pas later gehoord dat hij overleden was. Toch gaat het langzamerhand wat beter met Adri en Mirjam. Ze kopen een steen voor het graf van Tonio en gaat zelfs naar de plek van het ongeluk. Later durven ze het aan om ook de beelden van het ongeluk te bekijken. Jenny zegt dat doden een bepaalde energie voor hen achterlaten…

Mijn mening:

Ik vind het heel knap hoe de schrijver alles zou goed kan omschrijven. Volgens mij was het boek een soort manier om de dood van zijn zoon te verwerken. Uit ervaring weet ik dat het heel erg oplucht om je te uiten op papier. Wat het verhaal zo mooi maakt is dat het echt gebeurd is. Daardoor zit je meer in het verhaal. Het enige nadeel is dat er niet echt iets spannends inzit, je zit vanaf het begin meteen in het rouwproces.