Auteur: Edward van de Vendel
Titel: De dagen van de bluegrassliefde
Uitgeverij: Querido
Jaar van uitgave: 1999
Titelverklaring:
Oliver en Tycho zijn op een
internationaal kamp. De kampleden gingen een weekendje weg en toen gingen ze
naar een feest. Daar speelde The
Marc McKinley Bluegrass band country muziek. Ze speelde een lied dat
Bluegrassliefde heette en daardoor zei Oliver: “Let’s make the Bluegrassliefde”.
Bluegrassliefde betekent simpele vlugge liefde, een soort vakantieliefde en dat
is precies wat de jongens met elkaar hadden.
Personages:
In
dit verhaal zijn er twee hoofdpersonen genaamd Tycho Zeling en Olivier Kjelsberg.
Tycho is een 18 jarige jongen en komt uit Nederland. Hij heeft net zijn
eindexamen achter de rug en wilt in de zomervakantie mee met het Little World kamp
in Amerika als junior assistent. Tycho had niet veel vrienden op school en hij
kon niet goed omgaan met jongens, vooral niet met mannen. Hij bracht veel tijd
door met meisjes en hij zijn vriendin heette Nina. Hij heeft kort, blond
stekeltjes haar.
Olivier
is ook 18 jaar en komt uit Noorwegen. Zijn ouders zijn gescheiden en hij woont
met zijn moeder, die hem heel erg verwend, in Gjøvik. Hij speelt voetbal
en wilt later professionele voetballer of keeper worden. Olivier kan heel goed
met mensen omgaan maar toch is hij bang dat mensen hem niet accepteren als hij
vertelt dat hij homo is. Hij heeft kort, bruin, krullend haar en heeft een erg
gespierd lichaam.
Inhoudelijke informatie:
Het
boek heeft als genre homoseksualiteit. Het speelt zich af in deze tijd en in
drie landen. Het begint in Nederland en vervolgens gaan we met een vliegtuig
naar Amerika. Nadat Tycho en Olivier weggestuurd worden uit het kamp vliegen we
naar Noorwegen en uiteindelijk vliegt Tycho in zijn eentje terug naar
Nederland. De manier van schrijven in dit boek is erg fijn.
Het verhaal:
Beide
jongens gaan in de zomervakantie mee naar een internationaal kinderkamp om te
helpen. Ze ontmoeten elkaar op Schiphol en reizen samen naar het kamp. Ze raken
heel goed bevriend met elkaar en met andere helpers, onder andere Donna en
Sherylen. Sherylen wordt verliefd op Olivier maar hij heeft gevoelens voor
Tycho. Ook Tycho heeft gevoelens voor Olivier maar dit weten ze niet van
elkaar. Tijdens een feest van de leiders werd iedereen natgespoten en de
jongens hadden er geen zin meer in en gingen naar hun kamer. Op dat moment ging
alles eigenlijk vanzelf. Ze begonnen elkaar te zoenen, elkaar uit te kleden en
van het een kwam het ander. Ze hadden wel besloten om het geheim te houden voor
de rest. Tycho vertelde het toch tegen Donna en zij had er vertrouwen in dat
het wat zou worden. Overdag deden de jongens alsof het vrienden waren maar ’s
avonds op hun kamer waren ze het stelletje. Op het feest tijdens het weekendje
weg dansen Tycho en Olivier voor het eerst in het openbaar met elkaar. John, de
kampleider, gaat met ze praten. Ze geven toe dat ze homo zijn en John wilt dat
ze zich minder homo gedragen. Op een dag was Olivier het helemaal zat, hij nam
Tycho mee en ze gingen samen buiten slapen. Toen ze wakker werden stond de
politie voor hun neus omdat ze niet op openbaar terrein mogen overnachten. De
regel bij het kamp was dat de leden niet in aanraking mochten komen met de
politie dus ze werden weg gestuurd. Ze besloten om samen naar het huis van Olivier
te gaan want zijn ouders waren toch nog op vakantie. Ze hebben samen een leuke
tijd maar Olivier wilt niet dat zijn voetbalteam erachter komt dat hij homo is
dus hij houdt Tycho geheim. Tycho gaat toch stiekem naar het toernooi en
tijdens dat toernooi komen ze erachter dat ze een homo stelletje zijn. Hierdoor
is de relatie kapot en Tycho gaat terug naar huis. Als aandenken heeft hij een
tattoo van een vliegtuigje op zijn arm laten zetten. Olivier komt Tycho nog wel
gedag zeggen maar dat was het.
Mening:
Ik
vind dit echt een heel goed boek. In één dagje was het boek uit. Tijdens het
zoeken naar een boek zag ik veel meningen over dit boek. De meningen waren erg
positief alleen iedereen vond het een minpunt dat het over homo’s ging. Ik heb
een lesbische zus en een goede homo vriend dus ik heb daar totaal geen moeite
mee. Het was juist weer eens wat anders in plaats van zo’n standaard liefdesverhaal.
Ze laten ook zien in dit boek dat homo zijn nog niet geaccepteerd is en dat het
moeilijk is om ervoor uit te komen. Dit boek is bekroont met De Gouden Zoen in
2000 en naar mijn mening heeft het boek dit ook zeker verdient.


Geen opmerkingen:
Een reactie posten